من یه دوست عزیز و باحالی دارم (همون پیشکسوته) که خیلی هم پایست .

ولی این پایه بودنش گاهی اوقات منجر به این میشه که بقیه دسته صندلی هم نباشن، چه برسه به پایه !!!!

این دوسته من با دقت تمام همه چیز رو نظاره میکنه ( از این جهت، آدم ذوق می کنه) بعد با همون دقت و چندتا دقت بیشتر از اون، هرچی پته داشتی برات میریزه توی آب(نه رویه آب) از هیچ نکته ای هم فروگذار نمیکنه !!!

تازه خدمت مهمه دیگه ای که به بشریت میکنه اینه که هر چه پته باقیمانده و هنوز توی آب نریخته ، پیش خودش نگه می داره ودر مواقع نیاز، در جهت ضایع کردن از آن بهره می گیره ( حالا اگه در جمع ضایع بشی ، مولار پته ی به کار رفته در واکنش ودر نتیجه بازده عملی بیشتر است !!!!!!!!!!!)

ـ یکی نیست بهش بگه خب وقتی آدم از تیریپ احساس و اینا خوشش نمیاد ،اینجوری مینویسه دیگه!!می خوای بره ۲ متر زمین رو بکنه بعد توش شنا کنه ؟؟ چرا گیر بیخود میدی؟؟!

ـ بعدشم اینقدر بخیل نباش!! بذار ملت هر چی میخوان به نرخ دولتی دزدی کنن !!( البته تو چه بخوای چه نخوای افراد باهوش و استعداد ، خودشون دزدی را می کنند)

نکته اخلاقی:

 ۱-مواظب پته خودتون باشین و با طناب ببندینش به پایه صندلی

 ۲- هر چه را که دوست داشتید ، از هر جا که بود ، دزدی کنین  و اگر صاحب مال  شاکی شد،کار خود را استمرار ببخشید ( فقط لعن و نفرینش رو پشت سر من نفرستید...)

 ۳- از دوستان عزیز و پایه ی خود تشکر کنید